UNUTMAK
UNUTMAK

UNUTMAK

UNUTMAK

Unutmak istiyorum

          Her şeyi

                    Evet her şeyi

                              O ‘an’ı bile

Olmuyor!..

Kafatasımın içindeki pelte

Oradan

          Oraya

                              Koşuşturup duruyor

Kendimi ‘an’da sandığım dakikada

          Buluyorum kendimi

                    Ya dünyanın bir ucunda

                              Ya da başka zamanda

Özgürlük diyor

          Eşitlik diyor

                    Dayanışma diyor

Kapatamıyorum

          Düşüncelere beynimi

Aslında

          Öyle

                    Öyle gereksinimim

                                                  Var ki

Susturamıyorum

          Hiç kesmiyor sesini

Hep

          Hep

                    Hep

                              Konuşuyor

İzin vermiyor

          Bir an bile

                    Unutmama

Bir an olsun

          Soluklanmama

Panik içinde

          Oradan oraya

                    Koşuyorum

Artık sus!..

          Yeter!..

                    Yeter be!..

                              Ye-teeeeeer!…

14.10.2025 – 14.20

Köyceğiz

Bir yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir