BİR KİTAP HAKKINDA İÇTEN BİR İKİ SÖZ… 8 Nisan 2015“Serserice Bir Eylemdi Yaşamım” BİR KOKLADIM ANADOLU– Murat CeylanSene 1973…İngiltere’deyim. O günlerde bir film vizyona girdi, The Exorcist (ülkemizde Şeytan adı ile gösterilmiş…). Daha bir iki gün geçmeden acayip ses getirdi. Normalde böylesine birden popüler olan ne olursa olsun bende ters etki yapar ve uzak dururum. Ama bu sefer öyle olmadı. Zira öyle laflar dolaşıyordu ki ister istemez merakım uyandı. Örneğin, izleyicilerin psikolojik sorunlar yaşamaları ve gösterildiği sinemalarda sağlık ekiplerinin hazır beklediği lafları gibi… Birkaç gün sonra biletimi aldım girdim. Film başladı. Belki bir beş dakika sonra evin alt katında parti verilen salona doğru ufak bir kız çocuğu geceliği ile merdivenlerden inerek geldi. Yüzü allak bulak, bir sürü insanın ortasında durdu ve birden işemeye başladı. Şok oldum. İlk kez bir filmde böylesine canlı bir sahneyle karşı karşıya kalmıştım. Tamam, dedim bu film olağanüstü bir film olacağa benziyor. Ve yanılmadım… Üstelik öylesine etkilendim ki, üniversite yerleşkesindeki yurdum eski bir mezarlığın hemen yanında olmasının da katkısıyla bir haftaya yakın uyuyabilmek için her gece sarhoş olup öyle yatağa girmiştim… Hala ürperiyorum… Neden anlattım bunu? Bir süre önce facebook’ta arkadaşım olan genç bir dostumun (dostum lafını birebir tanışmamış olsak ta öylesine rahat kullanıyorum ki… Bir his bu…) Mart ayının başındaki yaşgününü kutlamak üzere sayfasına girdiğimde baktım yazdığı bir kitap kapak fotoğrafı olarak karşımda duruyor. Ne yalan söyleyeyim, fotoğraf ağırlıklı bir kitap diye düşündüm. Anti parantez şunu ekleyeyim yeri gelmişken. Dağ, doğa, gezi ve fotoğraf alanında eser veren canların olabildiğince tüm eserlerini edinerek destek olmaya çalışırım. Biz birbirimize destek olmazsak başkasından zaten hayır yok. Neyse, hemen kitabı internetten buldum ve siparişini verdim. Birkaç gün içinde elimdeydi. Elimde iki kitap olduğu için ancak dün okumaya başladım. Önce Murat’ın özgeçmişini okuduğumda bir “Dur heleee!..” çektim. Sonra önsözü, ardından dostlarının kaleminden dökülen içten sözler ve ilk öykü… Vaaaaay be!.. Ben ne can birisine çatmışım? Bu kitap müthiş!.. Ama acayip çelişkideyim; bir yanım hemen okuyup bitirmek isterken diğer yanım ağırdan al, sindire sindire diyor… İçimde öylesine güzel duygular kabarıyor ki, anlatamam… Okunması kesinlikle elzem olan bir kitap… Üstelik hepsi özyaşam öyküleri… Mutlaka alınıp okunması gereken bir eser. Okumazsanız yaşamınızda bir şeyler mutlaka eksik kalacaktır, unutmayın… |