Aşağıda 1970’lerin ortalarında babamlara yazdığım bir mektuptan alıntıyı okuyacaksınız. Bakalım ne düşüneceksiniz… J))
“Şimdi hiç aklınıza gelmeyecek bir şey ekliyorum mektubuma. Biliyorum seninkiler kadar güzel değil ama hiç olmazsa içten. Kim bilir, belki de babasından oğluna bir şeyler geçmiştir. Şimdi çevirin sayfayı ve okuyun:
BELKİ DE YAŞAM
Bir garip gelmiş bu dünyaya
Çalışır yaşamaya
İyi kötüyle bir arada
Ses etmez görünce ezileni,
Korkar mı?
Belki de…
Bir an gelir
Dayanamaz artık
Patlar
Zamansız olduğunu bile bile
Haklı iken
Haksız görünür
Dünyaya
Ve işte o zaman
Saldırır
Yaralı bir hayvan gibi
Tezi artık tamamen yitirilmiştir
Sonra çekilir köşesine
Düşünür
Belki, der
Belki bir gün
Öğrenir ve kazanırım…
(Tezahürata yüzum yok…)”
Demiş ve bitirmişim mektubumu… J)))