ŞAFAĞA YÜRÜYÜŞ
ŞAFAĞA YÜRÜYÜŞ

ŞAFAĞA YÜRÜYÜŞ

ŞAFAĞA YÜRÜYÜŞ

Umutlarımı

          Rüyalarımı

                    Hedeflerimi

Yok etmek istiyorlar anne!..

Her yanımdan saldırıyorlar…

Sevgiyi

          Saygıyı

                    Tutkuyu,

                              Aşkı

Yok etmek istiyorlar anne!..

Neye,

          Kime,

                    Nereye

Karşı kavga vereceğim,

                    Şaşırdım anne!..

Çocuklarım,

          Kardeşlerim,

                    Dostlarım

Birer birer katlediliyorlar anne!..

Dayan diyorsun bana!..

Diren diyorsun bana!..

Umudunu yitirme diyorsun!..

Hani,

ne demiştin o batan kızıl güneşe?

“Güneş, bir şafak sözü vermeden asla batmaz…”

Dememiş miydin?

          Diyorsun bana…

Biliyorum,

          Biliyorum,

Şafak yine sökecek…

Gerekirse,

          O iğrenç karanlıkları

Kazmalarla

          Baltalarla

                    Ve hatta çıplak ellerimizle

Yırtıp parçalayacak

          Ve

             Ve

Beklenen

o kıpkızıl şafağın

önünü açacağız anne!..

Açacağız anne!..

          A-ÇA-CA-ĞIZ!..                                          

30 Kasım 2016, Saat: 23.00

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir